Wyrażenia dzierżawcze w językach duńskimi i szwedzkim w ujęciu synchronicznym i diachronicznym | |
Dzierżawczość to jedna z najbardziej uniwersalnych relacji wyrażanych w językach świata. Istnieje wiele różnych typów relacji i znaczeń, które zawierają się w tak ogólnym pojęciu, jakim jest dzierżawczość, na przykład relacja posiadania, ale również relacje meronimiczne (relacja część-całość, np. dach domu), relacje pokrewieństwa (moja matka), czy bardziej niejednoznaczne relacje kontroli (mój projekt). Do wyrażania dzierżawczości używamy odpowiednich konstrukcji gramatycznych, takich jak zaimki dzierżawcze, przypadki, przyimki,funkcje składniowe i inne. W językach skandynawskich, które są przedmiotem badania, tj. w językach szwedzkim i duńskim, dzierżawczość wyrażana jest poprzez użycie jednej z poniższych konstrukcji dzierżawczych: (1) s-genitiv, (2) grupy przyimkowe, (3) zaimki dzierżawcze, (4) zaimki dzierżawcze zwrotne oraz (5) rodzajnik określony. Z punktu widzenia historii rozwoju tych języków wciąż pozostaje kilka pytań, na które nie znamy odpowiedzi, związanych z rozwojem konstrukcji dzierżawczych i ich wzajemną zależnością. Na przykład, kiedy Celem projektu jest przestudiowanie użycia i dystrybucji wyrażeń dzierżawczych w językach szwedzkim i duńskim od okresu spisania pierwszych tekstów (ok. 1200rok) do czasów współczesnych. Istotną częścią projektu jest również zbadanie zróżnicowania konstrukcji dzierżawczych i różnych czynników, które mogą nam pomóc odpowiedzieć na pytanie, dlaczego dana konstrukcja jest preferowana wdanym kontekście. W projekcie ogólny nacisk położony zostanie na różne możliwe aspekty znaczenia dzierżawczości, np. opozycja konceptu posiadania i konceptu lokatywności w wyrażeniach dzierżawczych.
Badania finansowane z grantu NCN2017/27/N/HS2/00064. Okres realizacji projektu: 2018–2021 | |
mgr Alicja Piotrowska | |
Alicja Piotrowska – absolwentka filologii szwedzkiej i skandynawistyki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Obecnie doktorantka na Wydziale Neofilologii UAM. Jej zainteresowania badawcze obejmują językoznawstwo historyczne, składnię i gramatykę języka szwedzkiego, runologię oraz gramatykę kontrastywną polsko-szwedzką. W swoich badaniach, zarówno diachronicznych jak i synchronicznych, nad wyrażeniami dzierżawczymi w językach skandynawskich wykorzystuje statystyczne metody analizy danych. |
Wydział Neofilologii UAM, al. Niepodległości 4, 61-874 Poznań
Profil Wydziału Neofilologii w Bazie Wiedzy UAM: https://researchportal.amu.edu.pl/info/affiliation/UAM1d23cc80d1d3449cb5c799c550df2ac0/
Ten serwis używa plików "cookie" zgodnie z Polityką Cookies. Brak zmiany ustawień przeglądarki oznacza jej akceptację.