Instytut Filologii Germańskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk serdecznie zapraszają na międzynarodową konferencję „Myślenie ciałem. Ciało w przestrzeni, przestrzeń w ciele – ujęcie interdyscyplinarne, która odbędzie się w dniach 9–12 grudnia 2024 roku Col. Novum w Poznaniu. Szczegóły wydarzenia, znajdą Państwo w załączonym programie i na plakacie promującym część polsko- i niemieckojęzyczną konferencji.
Moje ciało, jesteś zwierzęciem,
któremu przystoi
koncentracja i dyscyplina.
Wysiłek
sportowca, świętego i jogi. […]1
Anna Świrszczyńska
Virginia Woolf napisała, że literatura robi wszystko co w jej mocy, zajmując się umysłem, podczas gdy ciało postrzegane jest w niej jako zwykła szyba, przez którą patrzy dusza. Intuicja autorki straciła już na aktualności.
Pod koniec lat 90. rosnące zainteresowanie cielesnością doprowadziło do zaangażowania się w namysł nad ludzkim ciałem (zwrot somatyczny, zwrot cielesny). Koncentracja na ciele w badaniach trwa do dziś. Mniej więcej w tym samym czasie w centrum zainteresowania naukowego znalazła się kategoria przestrzeni (zwrot przestrzenny, zwrot topograficzny). I tak choćby projekty literackie zorientowane na przestrzeń, inspirowane zarówno konkretnymi, jak i fikcyjnymi geografiami, krajobrazami geograficzno-historycznymi można czytać przez pryzmat poetyki przestrzeni. Odzwierciedlają one korelacje pomiędzy przestrzenią i pamięcią, terytorium i tożsamością.
Interakcje między ciałem a przestrzenią okazują się kluczowe dla naszego zrozumienia tożsamości, percepcji, interakcji społecznych, estetyki i dobrego samopoczucia. Relacje te odgrywają kluczową rolę w badaniach literackich i kulturowych, filozofii i psychologii – zasługują na interdyscyplinarne rozpatrzenie.
Podczas konferencji usłyszymy wykłady podejmujące rozważania oraz analizę tekstów literackich i tekstów kultury wokół kondycji ciała w korelacji z psyche oraz z przestrzenią: ciało wstydliwe i bezwstydne, głodujące, cierpiące ból, poniżenie, ocenianie, czerpiące przyjemność, eufemizowane, ujarzmiane, opisywane delikatnie lub wstrząsająco, ubrane, rozebrane, praktykujące ruch, złączone z innym ciałem i odseparowanie od niego, zapisujące w sobie doświadczenia choroby, praktyk jogi, tańca, szukające w sobie przestrzeni poprzez praktyki ruchowe i duchowe.
Zapraszamy Państwa serdecznie!
dr Ewa Pytel-Bartnik (IFG UAM)
prof. Joanna Roszak (IS PAN)
[1] Anna Świrszczyńska, Mówię do swego ciała, w: Cierpienie i radość, PIW, Warszawa 1985, s. 79.
