Izabella Łabędzka,
Contemporary Taiwanese dance theatre and the theatre of movement (1973-2019)

Celem projektu jest  zbadanie różnorodnych form tańca nowoczesnego i teatru ruchu na Tajwanie w ostatnim półwieczu oraz licznych  idei tańca, które rozwinęły się  tam pod wpływem zachodniego tańca modern i wschodnio-azjatyckich tradycji tanecznych. Przedmiotem analizy są dzieła wybitnych współczesnych choreografów tajwańskich o światowej renomie,  a także działalność prowadzonych przez nich zespołów: Lin Lizhen i jej Legend Lin Dance Theatre (Wugou Wudao Juchang), Lin Huaimin i powołany przezeń Cloud Gate Dance Theatre (Yunmen Wuji), Liu Jingmin (Ruoyu) i U-Theatre (You Juchang), którego stworzenie zainspirowało zetknięcie się artystki z nauczaniem Jerzego Grotowskiego.

Komparatystyczna  metodologia  zastosowana podczas realizacji tego projektu pozwala  ująć  badane zjawiska w bardzo szerokiej perspektywie historycznej, kulturowej, społecznej, a  nawet politycznej. Wiele uwagi zostaje poświęcone rozumieniu ciała i cielesności w kulturze, literaturze, sztuce, religii i polityce Chin oraz  Tajwanu, a zwłaszcza w medycynie, sztukach walki, praktykach medytacyjnych i oddechowych oraz w sztukach widowiskowych, by pokazać w jaki sposób zróżnicowane interpretacje tych pojęć w przeszłości i dzisiaj  wpływają na nowoczesne formy teatru tańca i ruchu,  a także jak kształtuje się w tym teatrze pod wpływem zetknięcia się z rodzimą  tradycją nowe rozumienie performera – tancerza, dla którego sztuka tańca jest metodą samodoskonalenia i sposobem osiągania nie tylko pełni artystycznej, rzemieślniczej, lecz także doskonałości duchowej, etycznej.

Międzykulturowe i komparatystyczne podejście do przedmiotu badań umożliwia także szersze spojrzenie na tajwański teatr tańca i ruchu w relacji do zachodnich odmian tańca nowoczesnego i współczesnego, japońskiego tańca butō, a także południowo-azjatyckich odmian tradycyjnego tańca dworskiego,  szamańskiego teatru południa Chin czy też lokalnych, tajwańskich  obrzędów religijnych i festynów z ich specyficzną kulturą „ciała ludowego”. Nie mniej ważne jest  ukazanie swobody z jaką dzisiejszy teatr tańca i ruchu na Tajwanie przekracza granice sztuk, swobodnie korzysta z nowych technologii i mediów, nowatorsko wykorzystuje sztuczną inteligencję i podejmuje dyskurs z widzem ery zaawansowanych technik informatycznych, nie wyrzekając się przy tym subtelności, witalnej energii i piękna.

Projekt finansowany w latach 2020-2023 w ramach grantu badawczego Chiang Ching-Kuo Foundation (Taiwan), nr RG002-N-20 (indywidualny projekt badawczy)

Izabella Łabędzka – sinolog, teatrolog, komparatysta. Ukończyła studia teatrologiczne i sinologiczne w Warszawie. Kształciła się również na Uniwersytecie Pekińskim i Uniwersytecie Fudan w Szanghaju. Jej badania naukowe w latach 1997-2012 finansowane były nieprzerwanie przez KBN, MNiSzW oraz NCN. Oprócz wieloletnich grantów polskich instytucji otrzymywała również w drodze konkursowej granty badawcze Centralnej Biblioteki Narodowej Tajwanu, Chiang Ching-Kuo Foundation (Tajwan), DAAD oraz Institute for Advanced Studies in Humanities and Social  Sciences (Holandia). Opublikowała  prace naukowe poświęcone chińskiej dramaturgii współczesnej, poezji, teatrowi obrzędowemu i kulturze szamańskiej maski w Chinach, teatrowi tajwańskiemu; tłumaczyła chińską poezję awangardową, dramat i prozę. W ostatnich latach ukazały się jej monografie: Gao Xingjian’s Idea of Theatre. From the Word to the Image (2008, Brill Academic Publishers) oraz  Cud ucieleśnionych metamorfoz. Tajwański teatr tańca i ruchu (2020, Wydawnictwo Naukowe UAM).
Jest miłośniczką opery i  baletu klasycznego, narciarstwa alpejskiego, Wiednia i dalekowschodnich ogrodów.